به گزارش خبرگزاری فرانسه دامسن فینیس از دانشگاه سیدنی و همکارانی بینالمللی مقالات علمی درباره تاثیر دارونماها، یا قرصهای دروغین که در آزمایشهای کنترلشده مورد استفاده قرار میگیرند، از دهه 1700 مورد بازبینی قرار دادند.
آنها دریافتند که دارونماها میتوانند به خودی خود موثر باشند، بلکه طبابت کردن - حتی کاری به سادگی تجویز دارو برای بیمار- میتواند به طور مشابهی اثری تسکیندهنده داشته باشد.
فینیس گفت: "اغلب افراد هنوز فکر میکنند که دارونما اثری دارد که در برخی از افراد هنگامی که داروی دروغین معمولا در هنگام بررسی کارآیی یک درمان جدید به آنها داده میشود، به وجود میآید."
فینیس گفت این پژوهش که در ژورنال پزشکی لنست منتشر شده است، نشان داد درمانهایی که بر ذهن اثر میگذارند میتواند بالقوه سازوکارهای طبیعی بهبودی بدن را تقویت کند.
"پژوهش ما نشان میدهد که اثرات دارونما میتواند یک در ویزیت معمول پزشکی در مورد طیف گستردهای از مشکلات پزشکی رخ دهد- و این اثرات میتواند از لحاظ درمانی قدرتمند باشد."
فینیس گفت برخی از بررسیها نشان دادهاند که بیمارانی که به آنها مسکن داده شده بود و بعد این دارو با دارونما جایگزین شده بود، همچنان کاهش درد را گزارش میدادند، و اسکنهای مغزی هم گزارش آنها تایید میکرد.
یک یافته دیگر این بود که بیماران از دریافت دارو از طریق تزریق بوسیله دکترشان بیشتر سود میبردند تا تزریق با یک پمپ کامپیوتری.
فیینیس در این باره گفت: "لازم نیست شما یک قرص بیاثر به بیمارتان بدهید تا به اثر دارونما دست یابید" و افزود که محیط درمان نیز اغلب به همان اندازه مهم است.
اما اگر اعتمادی به توانایی دکترتان برای کمک به خودتان نداشته باشید، چه اتقاقی رخ میدهد؟
فینیس گفت: "به طور فرضی، شما ممکن است کمتر اثر دارونما سود ببرید."